พระยางั่วนำถุม  ทรงเป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ ๕ แห่งราชวงศ์พระร่วงกรุงสุโขทัย เสวย ราชสมบัติตั้งแต่ พ.ศ. ๑๘๖๖ - พ.ศ. ๑๘๙๐     ชินกาลมาลีปกรณ์กล่าวไว้ว่า พระองค์เป็นพระราชโอรส ของพ่อขุนบานเมือง พระยางั่วนำถุม ทรงสถาปนาพระยาลือไทย (พระมหาธรรมราชาที่ ๑) ให้เป็น พระมหาอุปราช ทรงครองเมืองศรีสัชนาลัย เมื่อ พ.ศ. ๑๘๘๓

       หลังจากปี พ.ศ. ๑๘๔๑ ซึ่งเป็นปีสวรรคตของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช อาณาจักรสุโขทัย ก็แตกสลาย เมืองต่าง ๆ ตั้งตัวเป็นเอกราช เช่น เมืองคนที (กำแพงเพชร) พระบาง (นครสวรรค์)เชียงทอง (ระแหงตาก) มาถึงรัชสมัยพระมหาธรรมราชาที่ ๑ (ลือไทย) จึงทรงขยายอาณาจักรสุโขทัย ออกไปใหม่ (จารึกหลักที่ ๓)

        ปีเสวยราชสมบัติของพระยางั่วนำถุม  คือ พ.ศ. ๑๘๖๖ ซึ่งคำนวณจากปีที่พระยาลิไทย (ลือไทย) แต่งไตรภูมิพระร่วงคือปีระกา ศักราช ๒๓ (เมื่อพระยาลิไทยทรงครองราชสมบัติในเมือง ศรีสัชนาลัยได้ ๖ ปี) เมื่อเทียบกับจารึกหลักที่ ๕ ซึ่งกล่าวว่าเมื่อ พ.ศ. ๑๙๐๔ พระยาลิไทยเสวยราชย์ ในเมืองศรีสัชนาลัยได้ ๒๒ ปี (คือ ๑๖ ปีหลังจากทรงพระราชนิพนธ์ไตรภูมิพระร่วง) คือศักราช ๒๓ + ๑๖ เท่ากับศักราช ๓๙ เอา ๓๘ ลบ จะได้ศักราช ๑ ซึ่งตรงกับ พ.ศ. ๑๘๖๖ ถือเป็นปีที่พระยา งั่วนำถุมครองราชย์

       ส่วนปีสวรรคตของพระยางั่วนำถุมคำนวณได้จากปีที่พระยาลิไทยทรงยกกองทัพไปปราบสุโขทัย ใน พ.ศ. ๑๘๙๐ แล้วเสด็จขึ้นเสวยราชย์ (จารึกหลักที่ ๔) อาจจะเป็นเพราะพระโอรสของพระยา งั่วนำถุมจะเสวยราชย์สืบแทนพระราชบิดา พระยาลิไทยซึ่งทรงดำรงตำแหน่งมหาอุปราชจึงต้องเสด็จ ไปปราบปรามก็เป็นได้

ขอบคุณข้อมูลจาก http://historytactic.blogspot.com/2015/09/blog-post_1.html